கைலாசநாதர் கோவில், உடையலூர், தஞ்சாவூர்

City / Town: Udaiyalur

 District: Thanjavur

 Current Location Kumbakonam (6 Km) Thanjavur (36 Km)

Tiruvarur (39 Km) Mayiladuthurai (44 Km) 

Sthala puranam and temple information

In recent times, Udaiyalur has gained prominence as possibly the final resting place of the great Chola king Rajaraja Chola.

Flanking the very-well-maintained Agraharam of Udaiyalur village are two temples – a Perumal temple, and this temple for Siva as Kailasanathar. There are also two other temples for Palkulathi Amman (more on that later) and Selvi Makali Amman, both of which are regarded as grama-devatas – guardian deities protecting the village.

In addition, there is a separate Siva Lingam amidst the fields, which is said to be the final resting place of Rajaraja Chola. Some people, however, regard this Kailasanathar temple as the mausoleum of Rajaraja Chola.

In earlier times, this place had the name Sri Kangeyapuram. Udaiyalur gets is name from Ulagamuzhuthudayal, one of Rajaraja Chola’s queens, to whom he gifted the temple. As a result, the place came to be called Ulagamuzhuthudayal-ur (town of Ulagamuzhuthudayal), and later, simply Udaiyalur.

Once in Kailasam, Siva was imparting Brahma Tatvam to Parvati in private. Murugan, then a child, happened to barge into their chambers, and had to be punished for his offence. So, Siva asked Murugan to Sri Kangeyapuram and worship Him. While Murugan was engaged in penance, he heard a celestial voice telling him to use his spear to dig a temple tank, which was promptly done (and is hence called Kumara Teertham). Murugan took a bath in the tank and was relieved of his curse.

Later, Ajamaharaja who was ruling this region, was affected by leprosy. He approached Sage Vasishtha for a cure, and the latter told the king to take a bath in the temple’s tank created by Murugan, and then worship Kailasanathar here. As he was doing so, the king heard a celestial voice, asking him to worship Kamadhenu. He did so, and Kamadhenu materialised immediately, and began filling up the tank with her milk (and ever since then, this pond has also been called Paal-Kulam, meaning pond of milk). The king bathed in the milk, and then worshipped Kailasanathar, which relieved him of his disease.

The structural temple was constructed in the time of Rajaraja Chola, dating back to the late 10th or early 11th century. Ulagamuzhuthudayal provided grants of her own, for the upkeep of the temple and to ensure regular pujas. There seem to have been some later improvements undertaken during the Nayak period.

In Chola times, this place was called Arumozhideva Valanattu Sivapadasekara Mangalam, and the deity here was called Sivapadasekara Easwaramudaiyar. Given the many connections with Rajaraja Chola, his birth star – Sadayam – is celebrated with great pomp at this temple.

While the temple faces east, the main entrance is through a mottai-gopuram to the south. There is no raja gopuram here. The architecture here is classic early Chola, evident by the fact that the koshta murtis all clearly seem to be later additions. Amman’s south-facing shrine is, unusually, not part of the maha-mandapam, but separately to the east of the temple (and hence there is no eastern entrance). In the north-west corner of the temple are Lingams which were worshipped by the five elements – pancha boothas. There is also a separate shrine for the Pancha Bhairavars. Elsewhere in various places within the premises, are old or damaged murtis, which are strewn around the temple.

PC: Kadambur Vijay

One could say that the temple’s architecture almost entirely revolves around Rajaraja Chola and his devotion to Siva, depicted by some very interesting and engaging elements of iconography and architecture at this temple. First, at the feet of the dwarapalakas in the garbhagriham, are two devotees – one male, and one female – with a tuft on their heads. Given that Sivapadasekaran is one of the titles of Rajaraja Chola, the two devotees should be depictions of Rajaraja Chola and his queen Ulagamuzhuthudayal. Next, adjancent to these are two sculptures of a king and queen worshipping Siva – these would also be Rajaraja Chola and his queen. Then, in the mandapam in the front of the temple (leading up to the Amman shrine) is a sculpture depicting a Lingam being worshipped by a person. This is known as the Sivapadasekara Anugraha Murti, created exclusively to depict Rajaraja Chola’s devotion to Siva.

The temple also has several inscriptions, including several specifically mentioning Rajaraja Chola. Other inscriptions also refer to patronage by Kulothunga Chola I, Vikrama Chola, Rajaraja Chola II, Kulothunga Chola II, Rajaraja Chola III and Sadayavarman Sundarapandiyan.

Other Information for your visit

The Paalkulathi Amman temple mentioned above, is so named because Her temple is located on the banks of the Paal Kulam (the one filled with milk by Kamadhenu). This temple is significant, and of interest to those keen on Chola history. This Amman temple’s doorjamb – made of granite – carries the inscription announcing the demise of Rajaraja Chozhan.

Google map-W969+MP6, Udaiyalur, Tamil Nadu 612804

 கைலாசநாதர் கோவில், உடையலூர், தஞ்சாவூர்

 கோவில் பற்றிய அடிப்படை தகவல்கள்

 மூலவர்: கைலாசநாதர் அம்பாள் / தாயார்: சங்கர பார்வதி

 தெய்வம்: சிவா

 நேரம்: 7 முதல் 12 & 4.30 முதல் 7.30 வரை

 நகரம் / நகரம்: உடையலூர்

 மாவட்டம்: தஞ்சாவூர்

 தற்போதைய இடம் கும்பகோணம் (6 கிமீ) தஞ்சாவூர் (36 கிமீ)

 திருவாரூர் (39 கிமீ) மயிலாடுதுறை (44 கிமீ)

 ஸ்தல புராணம் மற்றும் கோவில் தகவல்கள்

 சமீப காலங்களில், உடையலூர் பெரும் சோழ மன்னன் ராஜராஜ சோழனின் இறுதி இளைப்பாறும் இடமாக முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது.

 உடையலூர் கிராமத்தில் நன்கு பராமரிக்கப்பட்டு வரும் அக்ரஹாரத்தின் பக்கவாட்டில் இரண்டு கோயில்கள் உள்ளன - ஒரு பெருமாள் கோயிலும், சிவனுக்கு கைலாசநாதர் கோயில்.  பால்குலத்தி அம்மன் (பின்னர் மேலும்) மற்றும் செல்வி மாகாளி அம்மன் ஆகியோருக்கு இரண்டு கோவில்களும் உள்ளன, இவை இரண்டும் கிராம தேவதைகளாக கருதப்படுகிறது - கிராமத்தை பாதுகாக்கும் காவல் தெய்வங்கள்.

 மேலும், வயல்களுக்கு நடுவே தனி சிவலிங்கம் உள்ளது, இது ராஜராஜ சோழனின் இறுதி ஸ்தலமாக கூறப்படுகிறது.  இருப்பினும் சிலர் இந்த கைலாசநாதர் கோயிலை ராஜராஜ சோழனின் சமாதியாகக் கருதுகின்றனர்.

 முற்காலத்தில் இவ்வூருக்கு ஸ்ரீ காங்கேயபுரம் என்ற பெயர் இருந்தது.  உடையலூர் என்பது இராஜராஜ சோழனின் அரசிகளில் ஒருவரான உலகமுழுதுடையாள் என்பவரின் பெயரால் அவருக்குக் கோயிலைக் காணிக்கையாக வழங்கியது.  இதன் விளைவாக, இந்த இடம் உலகமுழுதுடையல்-ஊர் (உலகமுழுதுடையல் நகரம்) என்றும் பின்னர், வெறுமனே உடையலூர் என்றும் அழைக்கப்பட்டது.

 ஒருமுறை கைலாசத்தில் சிவபெருமான் பார்வதிக்கு பிரம்மதத்துவம் அளித்துக்கொண்டிருந்தார்.  அப்போது ஒரு குழந்தையாக இருந்த முருகன் அவர்களின் அறைக்குள் நுழைந்து, அவர் செய்த குற்றத்திற்காக தண்டிக்கப்பட வேண்டியதாயிற்று.  எனவே, சிவபெருமான் முருகனிடம் ஸ்ரீ காங்கேயபுரம் சென்று வழிபட்டார்.  முருகன் தவத்தில் ஈடுபட்டிருந்தபோது, ​​ஒரு கோயில் குளத்தைத் தோண்டுவதற்கு ஈட்டியைப் பயன்படுத்தும்படி ஒரு வானக் குரல் கேட்டது, அது உடனடியாக செய்யப்பட்டது (அதனால் குமார தீர்த்தம் என்று அழைக்கப்படுகிறது).  முருகன் குளத்தில் நீராடி சாபம் நீங்கினார்.

 பின்னர் இப்பகுதியை ஆண்ட அஜமஹாராஜா தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்டார்.  அவர் குணமடைய வசிஷ்ட முனிவரை அணுகினார், பின்னர் அவர் முருகன் உருவாக்கிய கோயிலின் குளத்தில் குளித்து, பின்னர் இங்குள்ள கைலாசநாதரை வணங்குமாறு மன்னரிடம் கூறினார்.  அப்படிச் செய்துகொண்டிருக்கும்போது, ​​அரசன் காமதேனுவை வணங்கும்படி கேட்கும் வானொலிக் குரல் கேட்டது.  அவர் அவ்வாறு செய்தார், காமதேனு உடனடியாக உருவெடுத்து, தொட்டியை தன் பாலால் நிரப்பத் தொடங்கினார் (அன்றிலிருந்து, இந்த குளம் பால்-குளம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, அதாவது பால் குளம் என்று அழைக்கப்படுகிறது).  மன்னன் பாலில் குளித்து, கைலாசநாதரை வழிபட்டதால் நோய் நீங்கியது.

 10 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் அல்லது 11 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில், இராஜராஜ சோழன் காலத்தில் கட்டப்பட்ட கோயில்.  உலகமுழுதுடையாள் கோவிலின் பராமரிப்புக்காகவும், வழக்கமான பூஜைகளை உறுதிப்படுத்தவும் தன் சொந்த மானியங்களை வழங்கினார்.  நாயக்கர் காலத்தில் சில மேம்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டதாகத் தெரிகிறது.

 சோழர் காலத்தில் இத்தலம் ஆறுமொழிதேவ வளநாட்டு சிவபாதசேகர மங்கலம் என்றும், இங்குள்ள தெய்வம் சிவபாதசேகர ஈஸ்வரமுடையார் என்றும் அழைக்கப்பட்டது.  ராஜராஜ சோழனுடன் பல தொடர்புகள் இருப்பதால், அவரது பிறந்த நட்சத்திரம் - சதயம் - இந்த கோவிலில் வெகு விமரிசையாக கொண்டாடப்படுகிறது.

 கோயில் கிழக்கு நோக்கி இருக்கும் போது, ​​தெற்கு நோக்கிய மொட்டை-கோபுரம் வழியாக பிரதான நுழைவாயில் உள்ளது.  இங்கு ராஜ கோபுரம் இல்லை.  இங்குள்ள கட்டிடக்கலையானது ஆரம்பகால சோழர் காலத்தின் உன்னதமான கட்டிடக்கலை ஆகும், கோஷ்ட மூர்த்திகள் அனைத்தும் பிற்காலச் சேர்க்கைகள் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது.  அம்மனின் தெற்கு நோக்கிய சன்னதி, வழக்கத்திற்கு மாறாக, மகாமண்டபத்தின் ஒரு பகுதியாக இல்லாமல், கோயிலின் கிழக்கே தனித்தனியாக உள்ளது (எனவே கிழக்கு நுழைவு வாயில் இல்லை).  கோவிலின் வடமேற்கு மூலையில் பஞ்ச பூதங்கள் - ஐந்து அம்சங்களால் வழிபட்ட லிங்கங்கள் உள்ளன.  பஞ்ச பைரவர்களுக்கென்று தனி சன்னதியும் உள்ளது.  மற்ற இடங்களில் வளாகத்தில் உள்ள பல்வேறு இடங்களில், பழமையான அல்லது சேதமடைந்த மூர்த்திகள், கோவிலை சுற்றி சிதறிக்கிடக்கின்றன.

 இக்கோயிலின் கட்டிடக்கலை கிட்டத்தட்ட முழுக்க முழுக்க ராஜராஜ சோழன் மற்றும் அவரது சிவபக்தியைச் சுற்றியே உள்ளது என்று ஒருவர் கூறலாம், இந்தக் கோயிலில் உள்ள ஐகானோகிராபி மற்றும் கட்டிடக்கலையின் சில சுவாரஸ்யமான மற்றும் ஈர்க்கக்கூடிய கூறுகளால் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.  முதலாவதாக, கர்ப்பகிரஹத்தில் உள்ள துவாரபாலகர்களின் காலடியில், இரண்டு பக்தர்கள் - ஒரு ஆண், ஒரு பெண் - தலையில் ஒரு கொட்டையுடன்.  சிவபாதசேகரன் என்பது ராஜராஜ சோழனின் பட்டப்பெயர்களில் ஒன்று என்பதால், இரண்டு பக்தர்களும் ராஜராஜ சோழன் மற்றும் அவரது ராணி உலகமுழுதுடையாள் ஆகியோரின் சித்தரிப்புகளாக இருக்க வேண்டும்.  அடுத்து, இவற்றுக்கு அருகிலேயே ஒரு ராஜாவும் ராணியும் சிவனை வழிபடும் இரண்டு சிற்பங்கள் உள்ளன - இவை ராஜராஜ சோழனும் அவனது ராணியும் கூட.  பின்னர், கோயிலின் முகப்பில் உள்ள மண்டபத்தில் (அம்மன் சன்னதி வரை செல்லும்) ஒரு நபர் வழிபடும் லிங்கத்தை சித்தரிக்கும் சிற்பம் உள்ளது.  இது ராஜராஜ சோழனின் சிவபக்தியை சித்தரிப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்ட சிவபாதசேகர அனுகிரஹ மூர்த்தி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

 இக்கோயிலில் பல கல்வெட்டுகளும் உள்ளன, அவற்றில் பல குறிப்பாக ராஜராஜ சோழனைக் குறிப்பிடுகின்றன.  மற்ற கல்வெட்டுகளும் குலோத்துங்க சோழன் I, விக்ரம சோழன், இராஜராஜ சோழன் II, குலோத்துங்க சோழன் II, இராஜராஜ சோழன் III மற்றும் சடையவர்மன் சுந்தரபாண்டியன் ஆகியோரின் ஆதரவையும் குறிப்பிடுகின்றன.l

உங்கள் வருகைக்கான பிற தகவல்கள்

 மேலே குறிப்பிட்டுள்ள பால்குளத்தி அம்மன் கோயில், பால்குளத்தின் கரையில் (காமதேனுவால் பால் நிரப்பப்பட்ட கோயில்) அமைந்திருப்பதால் இப்பெயர் பெற்றது.  இக்கோயில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது மற்றும் சோழ வரலாற்றில் ஆர்வமுள்ளவர்களுக்கு ஆர்வமாக உள்ளது.  இந்த அம்மன் கோவிலின் வாசலில் - கிரானைட் கற்களால் ஆனது - ராஜராஜ சோழனின் மறைவை அறிவிக்கும் கல்வெட்டு உள்ளது.

ஓம் நமசிவாய 

படித்து பகிர்ந்தது 

இரா .இளங்கோவன்

 நெல்லிக்குப்பம்.